Obraz i dźwięk : Gombrowicz

 Piotr Paziński był drugim w tym roku gościem cyklu „Literatura według...” (wcześniej o swoim pisarstwie opowiadała u nas Weronika Murek). „Literatura według...” to cykl spotkań z pisarzami, poetami i tłumaczami, który Muzeum Gombrowicza rozpoczęło w ubiegłym roku. Wówczas gospodynią była Justyna Sobolewska, krytyczka, dziennikarka i pisarka. „Literatura według…” – to literatura według prowadzących, bo to oni dobierają rozmówców, pokazując, jaka literatura lub jakie głosy w literaturze są im bliskie. A zarazem jest to literatura według zaproszonych gości, którzy opowiadają o swoim pisarstwie i o swoim widzeniu literatury.

W tym roku gospodynią spotkań jest Eliza Kącka, pisarka, literaturoznawczyni, i krytyczka literacka, członkini kapituły Nagrody Literackiej Gdynia i felietonistka „Tygodnika Powszechnego”. Eliza Kącka jest doktorem nauk humanistycznych, autorką prac naukowych a także książek prozatorskich.
Piotr Paziński, drugi gość Elizy Kąckiej, jest pisarzem, eseistą i tłumaczem. Często w jego biogramach pojawia się także słowo „dziennikarz”, ale – jak mówił podczas spotkania – nie czuje się dziennikarzem, bo to był krótki epizod. Czuje się za to i jest redaktorem. Piotr Paziński ukończył studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim, a stopień doktora nauk humanistycznych uzyskał w zakresie literaturoznawstwa. Jest specjalistą od Jamesa Joyce'a. Był wieloletnim redaktorem naczelnym czasopisma Midrasz. Debiutował powieścią „Pensjonat” (2009), za którą otrzymał Paszport „Polityki”. Za tę samą powieść był nominowany do Nagrody Literackiej „Nike”. W 2012 „Pensjonat” doceniony został Europejską Nagrodą Literacką. Za książkę „Rzeczywistość poprzecierana” Paziński (2015) otrzymał Nagrodę Redakcji „Literatury na Świecie”, był nominowany także do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej. W 2017 za tłumaczenie książki „Przypowieść o skrybie i inne opowiadania” Szmuela Josefa Agnona otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

W 2023 roku ukazał się esej „Przebierańcy w nicości. Rzecz o malarstwie Witolda Wojtkiewicza”. To, jak piszą krytycy, erudycyjna refleksja nad kulturą XIX i XX wieku, a zarazem osobista i uniwersalna opowieść.

Zapis wideo z rozmowy zamieścimy (za kilka tygodni) na kanale YT Muzeum Literatury.

foto: Robert Utkowski